کاشکی
جنګونه نوای
کاشکې وطن کې مو جنګونه
نوای
توپک ،راکت، شوبلئ بمونه نوای
ستونزې یوازې په جــرګو حلیـــدای
هــر خــوا د ویــنو بهیرونــــه نوای
هرڅوک بسیا واې په خپل کورکلي کې
د پـــردیسي ژونــــد کـــړاونــه نوای
د سولې لمر وای د وطن په غرونو
د جنګ لوخړې او اورونـــه نوای
یو د بل مرستې ته میدان ته دانګل
جوړه وروري وای خودامونه نوای
هر یوچارواکئ خدمتګار وای هلته
رشـــوت فســاد جنایتونــه نه وای
قانون په هر سـړي یو شان چلیدای
د توراو سپین تر منځ واټونه نوای
په کروندو کی مو ګــلان کــرلای
د نشـــه ای تــوکــو کښتونه نوای
ټول ځان د یو وطن بچیان بللای
د قوم ملیت په نوم نومونه نوای
د وطــــن هر بچئ تعلیم کړای وای
د زده کړې مخې ته خنډونه نوای
هرخوا ښادي وې د وطن په کلیو
کونډې یتیم په کورغمونه نوای
د هر یو خوله واې د خندا نه ډکه
مینه ، دوستي وای خوچمونه نوای
د خالد ژوند به له خوښیو ډک وای
چې په وطن کی دا جنګونه نوای
***
حفیظالله خالد - ویانا
۱۷ / ۲ / ۲۰۱۲
!!جنګونه
ودروئ
ای د
جنګ غاړو دا روان جنګــــــــــــونه ودروئ
دا د افغــــــــان په وینو ډک سینــــــــدونه ودروئ
ترڅـــــــــــوبه هره ورځ
روانې جنــــــــازې وي دلته
د خـــــــــــدای په پار دا ناروا قتلــــــــونه ودروئ
ولې دبل په لمســون خپل ښکلی
وطن ورانوئ؟
په خپل وطـــــــن کې د جګـــــړې اورونه و دروئ
د کونډو رنډو یتیمانو غږ
اسمــــــــــــــــان ته رسي
نور مو په کليــــــــــــــــــو راروان بمـــونــــه ودروئ
زمـــــــــوږ د خاورې هر
قـدم په هــدیرو ډک سوی
بس کړئ ، وطن کې په هر کور غمــــــونه ودروئ
تر څو به دا وطن سوزیږي د
جـــــــګړو په اورکې
جنـــــګونــــــــه ودروئ دا مـــرګــــــــــونــه ودروئ
د وطن مــــــــــوردی چې
ځوریږي دبچو په ویرکې
نور دې ویرجنې وطــــــــــــن مور دردونه ودروئ
* * *
حفیظ الله خالد
ویانا / ۷ /۹/ ۲۰۱۰
د وینو ارزاني
بیا راغلی پدی سیمی یو محشردی
لوی ناورین د پښتنو په لراوبر دی
دلته کلي په جګړو کی تباه کیږي
هلته سیند خونړۍ شوی په خیبر دی
یوخوا وینی دي جګړۍ دي او وژنئ
بل خوا کورکلی ډوب کړی سمندر دی
په هرخواهمدا انسان دی چی ځوریږي
غوړېدلئ په هر کور د غم ټغر دی
چی اولاد د دی وطن شي بی تعلیمه
د دښمن برید د پوهۍ په سنګر دی
قوم مشران دي وژل کیږي یو په بله
د ولس زړه ویشتل شوی په خنجر دی
د انسان د وینئ هسې ارزاني ده
توپیرنشته چی چرګوړئ یا بشر دی
د جګړئ نه هرافغان نن ستړی شوی
هم ستومانه د وطن هر سمه اوغردی
دا تیاری ورځی به څو پوری اوږدیږي؟
سولی ورځ پرما خالد باندی اختر دی
ویانا / ۲۰ /۸ / ۲۰۱۰
د دی جګړو له لاسه
نور دی جګړو له لاسه
هر یوانسان ستړی دی
هلته زموږ وطن کی
هریوافغان ستړی دی
ا نسان لا پریږده چی نن
ځمکه آسمان ستړی دی
د دی اوږده ناورین نه
وخت اوزمان ستړی دی
ګلان په اور کی سیزي
چمن بوستان ستړی دی
ځای هدیرو که نسته
غراو بیابان ستړی دی
مه وړې ماشی
ته نورلاس
بس کړې
روان جنګونه
په کلیومه
شیندی اور
مه ورانوۍ
کورونه
چی دی
جګړو له لاسه
له دی قتلو
له لاسه
نن هر افغان
ستړی دی
هر یو انسان
ستړی
دی
* * *
ح خالد ویانا
انسان مه وژنئ
مه
وژنئ بی ځایه انسان مه وژنئ
نور
دا جنګ ځپلې افغان مه وژنئ
بس
کړۍ بمباری زموږ په کلیوکی
دا
د کلي خـړ ماشـومان مه وژنئ
هرماشوم یو ګل دی د وطن د بڼ
دا
زموږ د هیلو ګـلان مه وژنئ
هرانسان چی وژنئ ټول عالم وژنئ
ښار
او د کوڅو لارویان مه وژنئ
هر
خواته چی ګورې هدیری ډکی
نور
زموږد خاوری بچیان مه وژنئ
کورکلی مو وران شو په جنګونو کې
رحم
وکړئ خوار بزګران مه وژنئ
جنګ
جګړه د ستونزو د حل لار نده
خوشی مو زاړه او ځلمیان مه وژنئ
پریږدئ چی د سولې لمر راوخیږي
دا
زموږ د زړونو آرمان مه وژنئ
ای
په جنګ کی ښکیلو خالدغږ واورئ
خدای ته ګورئ نورافغانان مه وژنۍ
* * *
ح خالد و یانا / ۳۰
/۱ /۲۰۱۰
دا جنګونه به تر څو وي ؟ ؟ ؟
وطن وران شو په جنګونو
په مايــنونـــو پــــه بمونـــو
ماشينګنو پـــه اورونـــــــو
په ځـــان مرګــو بريدونــــو
دا جنګونه بـــه تر څو وي؟
دا دردونه بــه تر څو وي؟
ماشومان مو يتيمان شـــول
په کوڅوکي سرګردان شول
پوهی زدکړی په ارمان شول
دا جنګونه بـــه تر څو وي؟
دا دردونه بــه تر څو وي؟
ډيرو پريښي خپل وطن دی
خپله مينه خپل ګلشن دی
د خپل پلار نيکه مدفن دی
ځکه
کور کلي کی
جنګ دی
دا جنګونه بـــه تر څــو وي؟
دا اورونــــه به تـر څــــو وي؟
دنيا وخوته آسمانو تـه
پرمختګ لوړو سرو ته
د ژوند نوي پړاوو تـــه
خو زموږ وطن کی جنګ دی
د اوږدو کلونو جنــګ دی
دا جنګونه بـــه تر څو وي؟
دا دردونه بــه تر څو وي؟
وطن وران شو ﻻ ورانيږي
د امیراث مــو دپــلرونـــو
په لوی بحر کی ډوبيږي
شتــمني مـو د نيــکونــو
په اوبـــو کی ﻻهـــو کيږي
څاڅکی وينــه چه تويږي
د خالد زړه پـــری ځوريږي
دا جنګونه بـــه تر څو وي؟
دا دردونه بــه تر څو وي؟
خالد
وطن به جوړ نشي
څو چی افغان سره یو ورورنشي
وطن مو پلار وطن مو مورنشي
خواره واره مهاجر په کور نشي
یتــیم پــه وچه ډوډۍ مـوړنشــي
زموږ ویجاړ وطن به جوړ نشي
دا سپیره باغ به مو سمسور نشي
څو چی فساد جړلۍ په اور نشي
وطن خدمت
په هر یو پور نشي
چارواکۍ خلکو له غمخور نشي
جـفا وطـــن ســــره پیغور نشي
زموږ دا وران وطن به جوړنشي
دا سپیره باغ به مو سمسور نشي
څوچی دجنګ اورهلته سوړنشي
د سولی لمروطن کی خپور نشي
د زورواکانو واک نسـکور نشي
پلـی قـانـون اول په ورور نشـي
زموږدا وران وطن به جوړنشي
دا سپیره باغ به مو سمسور نشي
څو د ورورۍ ناری هر لورنشي
بیا د جرګو مـره کو شــور نشي
پښتون تاجک هزاره ورور نشي
هر یو د بـل د سترګو تــور نشي
دا زموږوران وطن به جوړ نشي
دا سپیره باغ به مــوسمسور نشي
* * *
افغانانو!
افغانانو سر ه لاس
ورکړی
یو
بل
ته
دا
ګوټ مات کښتۍ را وباسئ ساحل ته
د زمان کاروان روان دی
نه دریږي
په جنګونو سړی نه
رسې منزل
ته
د دوبۍ او
سنګاپور ننداره وکړئ
بیا نو وغوړوئ
سترګی خپل کابل ته
دا یوه
لو یه بد بختې ده
چې راغلې
جهاد وایو هر
تخریب او ورور وژل ته
پوهې زد ه کړې
مرکزونه سیزل
کیږي
که یې نه منی
ورځي غزني، زابل ته
د ې وطن کې عدالت
به هله
راشي
چې پناه نه وي
ډاکو، غل او قاتل ته
دا وطن زخمي زخمي
په زړه
چاودلی
زر یې وژغورئ یا
لویږي بحر تل ته
دا بیمار وطن به
هیڅکله جوړ
نشي
څو طبیب نشو وطن
دارو درمل ته
د خالد زړګی به
هغه
وخت
آرام
شي
چې دسولې ګلان
راوړی یار اوربل ته
* * *
خالد
|
